z pewnego refrenu

"...nothing will be forever gone
memories will stay and find their way..."

[Epica, Chasing the Dragon]

tak. wspomnienia pozostają. nic nie znika na zawsze. pozostaje w nas  ślad. nosimy w sobie tyle śladów z dawnych epok, w których próbowaliśmy być inni i myśleliśmy, że jesteśmy sobą... i mieliśmy kiedyś tyle wiary, że mamy wpływ na rzeczywistość, że możemy zmieniać świat. i tyle wiary w siebie samych tliło się nam w sercu. i tyle zwariowanych pomysłów na życie. i tyle wzniosłych sentencji w głowach. tyle nieświadomej naiwności, tyle beztroski, tyle światła w środku.

...jak dobrze, że nic z tego nie ginie na wieczność. jak dobrze, że wspomnienia dawnych nas zostają i znajdują drogę do naszej zaskakującej teraźniejszości. jak dobrze, że pozostają. że są. w nas.

PS: a piosenki posłuchajcie (choć opowiada o czymś zupełnie innym). przez nią /między innymi/ miałam raz opis na gg: "Epica! Epica! Epica! Wielbię ciebie w każdym momencie!!!" :)