Szczęśliwa ^_^

Gdy wczoraj, w ciepłym i świeżym po deszczu (wreszcie...) wieczorze siedziałam pod parasolami jednego z podwórek na Kazimierzu, za mną rozlegały się gitary i śpiew Cyrkla, a dookoła radosny rozgwar ludzi znajomych, bliskich i tych znajomych tylko z widzenia (także w jakiś sposób bliskich...), nie mogłam uwierzyć, że wreszcie, ale to wreszcie mogę tak zupełnie, całkowicie, do głębi, całym sercem i umysłem (zwłaszcza:) odetchnąć i ze spokojnym sumieniem, bez śladów planów i zadań, które muszę wykonać, zaległości i ogonów paskudnych, tak uporczywie i natrętnie będących w ciągu tych trzech lat krakowskiego życia - wznieść toast za zakończone studia. Donoszę z radością i ulgą, że od wczoraj jestem panią licencjatką polonistyki!

...^_^...

Teraz mogę odpocząć. Nigdy jeszcze tak nie cieszyłam się wakacjami, jak w tym roku. W końcu mamy 15 lipca. Wysiłek koncentracji umysłowej przed obroną i ewentualnej nauki był heroiczny.

Pani dr M. Sz. jest niezwykłą osobą. Gdyby nie jej mobilizacja, nie obroniłabym się teraz. I ten jej uśmiech i entuzjazm, energia, które po spotkaniu z nią dodawały sił w siedzeniu nad tymi wszystkimi problemami dialektologiczno-historyczno-językowymi...:)

Ślęczenie po nocach nad ziarnkiem słowa, jak nad losami imperium....................
Dziękuję.
Olu, zadziwiłaś samą siebie...;-)

Pod parasolami, parasolami, czy też słońce, czy deszcz nad nami...:)
Wczoraj po deszczu pomiędzy nimi niebo było jasne. Nie wiem, co lubię bardziej: czy gdy Paweł śpiewa, czy jego teksty pomiędzy piosenkami:)) Kocham klimat jego koncertów:). Tawerna pod Jagnięciem to z pewnością było wyjątkowe miejsce. Ciągle się o tym przekonuję, rozmawiając z jej bywalcami.... Tego mi wczoraj trzeba było: Lipki...:)))
A Latającą Tawernę linkuję ^_--.