wierszem

i nagle twoje ręce 

dwie grzędy fiołków 

w ugorze mojej myśli 

czas skostniały  

dziwi się 

odrzuconej skibie 

twój uśmiech nade mną 

słońcem kwietniowym  

wzeszedł 

zielono 

naprzeciw ciebie 

idę 

[*H.Poświatowska*]