...

Od pewnego czasu (...od pół roku mieszkania w TYM pokoju) zastanawiam się, Moi Drodzy Rodzice, jak wyście mnie wychowali??!! Jak ciężko dostosować mi się teraz do otoczenia, jak błahe sprawy wpływają na moje samopoczucie, jak liche szczegóły doprowadzają do frustracji.  
Otóż obserwując tak siebie i swoje dziwne zachowania, stwierdziłam, że jestem przewrażliwiona. Jak mi coś spadnie, to podnoszę (od razu...!). Jak coś rozleję, to wycieram od razu (!) - nie czekając aż zaschnie i będzie się lepić. Zamiatam zdecydowanie za często. Jak jest moja kolej sprzątania łazienki - to sprzątam _-_... Wstydzę się  zapraszać gości do tego pokoju. Doszukałam się u siebie jeszcze gorszych patologii, jak ta, że raz na dwa tygodnie staram się odkurzać (!!) (!!) .

O jejku, jejku, jak wyście mi w głowie poukładali, że jestem taka ułożona i tak mam wszystko ułożone wokół siebie! Ach!!
To jest straszne, to jest nienormalne - co za zasady mi wpoiliście?? Jakaś higiena, jakiś porządek... Nie macie pojęcia jak ciężko mi teraz dostosować się do otoczenia. Toż to nieprawdziwy obraz świata, świat jest inny - brudny, nieporządny, zabałaganiony, niepoukładany, zachlapany, zakurzony.

Stwierdzam jednak, ze jeszcze nie jest dla mnie za późno. W ramach resocjalizacji przestałam wynosić śmieci z kosza - a niech se pleśnieją, wiosna idzie, a niech się nam mnożą drosofilie!! Nikomu to nie przeszkadza...